Bırakmak

Tutmak…

O zaman başladı bizim hayat hikayemiz.

Önceleri sadece hayatta kalmak için tutardık.

Ama şimdi fazlasını da tutuyoruz elimizde.

İhtiyacımız olmadığı halde…

İlk önce arkadaşları tutmaya çalıştık.

Yanımızdakilere ihtiyacımız vardı çünkü.

Onlar olmadan hayat boş geçiyordu.

Sonraları sevdiğimizi tutmaya çalıştık.

Seviyorduk, aşıktık delice,

Bağlanmıştık, o olmadan napardık ki…

Büyüyünce parayı elimizde tuttuk.

Biriktirdik, biriktirdik, biriktirdik…

Bir gün lazım olur diye.

Ve şimdi bırakıyoruz.

Neden mi?

Küçükken bilmediğimiz,

Büyürken görmek istemediğimiz şey yüzünden.

Hakikat ve Son…

Son yaklaşırken hangisini elimizde tutacağız ki!

Arkadaş mı? Yoksa sevgili mi?

Ya da kazanmak için uğraştığımız,

Sonra, ya borca

Ya da gereksiz bi ton şeye verdiğimiz parayı mı?

Hiçbiri elimizde kalmayacak…

Peki bunu değiştirmek hiç mi mümkün değil,

Eğer böyleyse her şey

Nedir ki önemli olan?

Nacizane düşüncem hocamla aynı.

Bırakmak…

Bazen yaşamı akışına bırakmak,

Bazen arkadaşları, sevdiğimiz kişiyi

Ve uğruna emek harcadığımız o kağıtları…

Bırakın gitsin giden!

Siz, yine siz olarak kalacaksınız.

Aldığınız o pahalı çizmeler mi önemli

Yoksa parasını vererek geçirdiğiniz güzel zamanlar mı?

Bırakın her şeyi,

Kendinizi şekilden şekle sokmayı

Rahat bırakın…